31 Ιουλ 2011

Χέρενφεεν-Ολυμπιακός 5-4 : Luna Park...


Αγώνας - ροντέο στο "Άμπε Λένστρα" στο τελευταίο φιλικό του Ολυμπιακού στην Ολλανδία πριν την επιστροφή της αποστολής στην Ελλάδα. Το τελικό 5-4 υπέρ της Χέρενφεεν αντικατοπτρίζει πλήρως την καλή επιθετική, αλλά προβληματική αμυντική λειτουργία της ομάδας η οποία παρουσίασε όλα τα... κουσούρια μαζεμένα. Από δύο γκολ πέτυχαν οι Πάντελιτς, Κατάι με τον Ολυμπιακό να προηγείται με 2-4 στο ημίχρονο και τελικά να χάνει το ματς δεχόμενος 3 γκολ μέσα σε 9 λεπτά, ενώ τα 3 απ'τα 5 γκολ που δέχτηκε ξεκίνησαν από στημένη φάση. Η ομάδα επιστρέφει αύριο στην Ελλάδα για να μπεί στο τελικό στάδιο της προετοιμασίας της, με τους εν Ελλάδι φιλικούς αγώνες της.

Μπρέντα-Ολυμπιακός 2-1 : Διπρόσωποι...


Διπρόσωπος εμφανίστηκε στον τέταρτο φιλικό αγώνα που έδωσε ο Ολυμπιακός, αφού μετά από ένα πολύ καλό πρώτο 60λεπτο, ήρθε η κόπωση και η κατακόρυφη πτώση της απόδοσης του, που οδήγησε τελικά στην ήττα με 1-2. Τα στοιχεία που θέλει ο Ερνέστο Βαλβέρδε απ'την ομάδα του έκαναν την εμφάνιση τους στο πρώτο ημίχρονο ειδικά : Πίεση ψηλά, πρέσινγκ σε όλο το γήπεδο, μια εικόνα πολύ καλή από την ομάδα, ειδικά για αυτή την εποχή, με τον Βαλβέρδε να κάνει κάποιες αλλαγές στο 2ο ημίχρονο για να φρεσκάρει την ομάδα - χωρίς επιτυχία - αλλά σχετικά αργά, δικαιολογημένα πάντως μιας και σήμερα στις 14.30 η ομάδα αγωνίζεται ξανά στο "Άμπε Λένστρα" με αντίπαλο την Χέρενφεεν. Καλή εμφάνιση από τους Ιμπαγάσα, Μιραλάς, Φετφατζίδη.

27 Ιουλ 2011

Βέρντερ Βρέμης-Ολυμπιακός 1-1 : Βελτίωση...


Βελτιωμένος ο Ολυμπιακός σε σχέση με τον προηγούμενο φιλικό του αγώνα αναδείχθηκε ισόπαλος με 1-1 με την Βέρντερ Βρέμης χάρη σε ένα γκολ του Φρανσουά Μοδέστο στις καθυστερήσεις του αγώνα. Οι Γερμανοί είχαν προηγηθεί στο 58' με τον Ρόζενμπεργκ έπειτα από κακές αντιδράσεις των Μαρκάνο και Κοστάντσο και έδειχναν καλύτεροι στο πρώτο μισάωρο του αγώνα, με τον Ολυμπιακό πάντως να ισορροπεί σταδιακά και να τους κλείνει στα καρέ τους στο τελευταίο δεκάλεπτο του ματς.

25 Ιουλ 2011

Ζούλτε Βάρεγκεμ-Ολυμπιακός 1-1 : Νωρίς ακόμα...


Ισόπαλος με 1-1 ήρθε ο Ολυμπιακός στο Ρέγκενμποοχστάντιον με αντίπαλο την Ζούλτε Βάρεγκεμ, στον πρώτο του φιλικό αγώνα (από τα τέσσερα που ήταν προγραμματισμένο να δώσει) στο δεύτερο στάδιο της προετοιμασίας του. "Βαριά" και "πιασμένη" η ομάδα, δεν είχε καλή παρουσία στον αγωνιστικό χώρο, βρέθηκε πίσω στο σκορ και κατάφερε τελικά να αποφύγει την ήττα χάρη σε ένα γκολ του Ραφίκ Τζεμπούρ 5 λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα. Λίγα πράγματα από τους ερυθρόλευκους που περιορίστηκαν σε παθητικό ρόλο στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα.

19 Ιουλ 2011

Ολυμπιακός-Πολόνια Βαρσοβίας 2-1 : Με το δεξί...



Κλώτσησαν μπάλα οι παίκτες μας επιτέλους, δίνοντας ένα άτυπο εναρκτήριο λάκτισμα για τη σεζόν 2011-2012. Στο δροσερό Ζέεφελντ, ο Ολυμπιακός στο πρώτο του φιλικό για τη νέα σεζόν επεβλήθη με 2-1 της Πολόνια Βαρσοβίας χάρη στα γκολ του Πετρ Γκρμπιτς και του Νταβίδ Φουστέρ. Ο αγώνας δεν προσφέρεται εννοείται για συμπεράσματα, καθώς η ομάδα μόλις ολοκλήρωσε το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας της, ωστόσο είναι πάντοτε καλό για την ψυχολογία όλων να ξεκινάς με νίκη, είτε είναι φιλικό, είτε επίσημο ματς.

17 Ιουλ 2011

H μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του '50


Η εξαετία 1953-1959 ήταν η πρώτη μεγάλη στιγμή στην ιστορία της ομάδας, ήταν η αιτία που ο Ολυμπιακός απέκτησε τον χαρακτηρισμό "ΘΡΥΛΟΣ". Πρόκειται πραγματικά για ένα μοναδικό επίτευγμα, ειδικά αν αναλογιστούμε τις δύσκολες συνθήκες της εποχής, με την Ελλάδα να "μαζεύει τα κομμάτια της" ακόμη στην μεταπολεμική περίοδο. Εκείνη την εποχή, ο Ολυμπιακός έφτιαξε μια ομάδα-όνειρο και κατέκτησε έξι συνεχόμενες φορές το πρωτάθλημα. Ένα ρεκόρ που κράτησε 48 ολόκληρα χρόνια, μέχρι που το έσπασε πάλι - ποιός άλλος; - ο Θρύλος. Τα "7 συνεχόμενα" είναι πιο πρόσφατα, πιο νωπά στη μνήμη, οπότε σε αυτό το άρθρο θα κάνουμε μια γρήγορη αναδρομή στο επίτευγμα της δεκαετίας του '50, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι...

15 Ιουλ 2011

Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη...


Τα είπαμε κι εχθές το βράδυ από την internet-ική ραδιοφωνική συχνότητα του Red On Air, τα γράφω όμως κι εδώ γιατί τα γραπτά μένουν... Αναφέρομαι φυσικά στο πολυσυζητημένο και πολυθρύλητο θέμα των "στημένων" που έχει ξεχειλώσει τόσο, ώστε να έχει καταντήσει χειρότερο και από σειρά του Φώσκολου.

14 Ιουλ 2011

Francisco Javier Yeste Navarro (Spain, 2011)



Ο Φρανθίσκο Χαβιέ Γέστε Ναβάρο Μπίλμπο γεννήθηκε στις 06/12/1979 στην πόλη Μπασάουρι της αυτόνομης κοινότητας των Βάσκων και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από τα 12 του χρόνια στις ακαδημίες της Ατλέτικ Μπιλμπάο στην Λεθάμα. Από το 1991 μέχρι το 1997 αγωνιζόταν με τις μικρές ομάδες της Μπιλμπάο, δείχνοντας οτι έχει το ταλέντο να σταθεί στην πρώτη ομάδα που ούτως ή άλλως, βασίζεται στους παίκτες απ'τις ακαδημίες της. Αφού πέρασε από όλες τις "μικρές" ομάδες (Athletic Infantil Α&B, Athletic Cadete Α&B και Athletic Juvenil Α&B), σε ηλικία 18 ετών δόθηκε στην Μπασκονία, μια ομάδα "παράρτημα" (Feeder Club, η σωστή ορολογία) της Ατλέτικ, άσχετη με την Ατλέτικ Μπιλμπάο Β' για να δοκιμαστεί η ετοιμότητα του να γίνει μέλος της πρώτης ομάδας. Ο Γέστε είχε μια γεμάτη σεζόν με την Μπασκονία που αγωνιζόταν τότε στην 3η κατηγορία της Ισπανίας και με τις 38 συμμετοχές του και τα 7 γκολ του ήταν απ'τους κύριους λόγους που η ομάδα του κατέκτησε την πρώτη θέση τη σεζόν 1997-1998. Η καλή του παρουσία εκείνη τη σεζόν τον οδήγησε και στην εθνική Ισπανίας κάτω των 18 ετών.

Ο Γέστε πέρασε λοιπόν επιτυχώς το τεστ και έτσι το καλοκαίρι του 1998 βρέθηκε στην πρώτη ομάδα της Ατλέτικ Μπιλμπάο. Την πρώτη του σεζόν έκανε την προετοιμασία κανονικά με την ομάδα των ανδρών αλλά με το ξεκίνημα των αγωνιστικών υποχρεώσεων βρέθηκε στην Ατλέτικ Μπιλμπάο Β. Με την δεύτερη ομάδα της Μπιλμπάο αγωνίστηκε σε 23 αγώνες και πέτυχε 2 γκολ, ενώ ντεμπουτάρισε με την πρώτη ομάδα στις 07/02/1999 αγωνιζόμενος επί 90' στην ήττα με 2-0 από την Ρασίνγκ Σανταντέρ. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς αγωνίστηκε με την εθνική Ισπανίας κάτω των 19 ετών στο παγκόσμιο κύπελλο νέων που διεξήχθη στη Νιγηρία. Η Ισπανία κατέκτησε τον τίτλο, με τον Γέστε να αγωνίζεται 5 φορές (3 βασικός, 2 ως αλλαγή), μεταξύ αυτών και στον προημιτελικό που κρίθηκε στα πέναλτι με αντίπαλο την Γκάνα που είχε στην 11άδα της τον "δικό μας" τότε, Πίτερ Οφορίκουε. Η επόμενη σεζόν βρίσκει τον Γέστε πάλι στην Ατλέτικ Μπιλμπάο Β' να έχει 11 συμμετοχές και άλλες 6 συμμετοχές με την πρώτη ομάδα, ενώ έγινε στέλεχος της εθνικής Ισπανίας κάτω των 21 ετών.

Η σεζόν 2000-2001 τελικώς ήταν η σεζόν που αποτέλεσε το ξεκίνημα του ως βασικό στέλεχος της πρώτης ομάδας. Μια σεζόν που ξεκίνησε ιδανικά, με την Μπιλμπάο να πετυχαίνει εμφατική νίκη με 3-1 επί της Μπαρτσελόνα την 2η αγωνιστική και τον Γέστε να πετυχαίνει το 3ο γκολ της ομάδας του. Η σεζόν ολοκληρώθηκε με την Μπιλμπάο να τερματίζει 13η και τον παίκτη να έχει 34 συμμετοχές, 6 γκολ και 4 ασίστ ενώ είδε και 5 φορές την κίτρινη κάρτα. Τη σεζόν αυτή ερχόταν κυρίως από τον πάγκο, αφού 13 φορές ξεκίνησε ως βασικός και 21 φορές πέρασε ως αλλαγή. Σημείωσε άλλες 4 συμμετοχές και πέτυχε 1 γκολ για το κύπελλο Ισπανίας, επίσης.

Η νέα σεζόν βρίσκει την Μπιλμπάο με νέο προπονητή, αφού τον Τσετσού Ρόχο διαδέχθηκε ο Γερμανός Γιουπ Χάϊνκες, που είχε ξαναπεράσει από τον πάγκο των Βάσκων 8 χρόνια πριν. Στη διετία που παρέμεινε ο Χάϊνκες (2001-2003) η Μπιλμπάο τερμάτισε 9η και 7η αντίστοιχα με τον Γέστε να πετυχαίνει 7 γκολ στις 50 συμμετοχές του αυτή τη διετία (και άλλες 7 συμμετοχές και 1 γκολ για το κύπελλο), ένα εκ των οποίων στην εκτός έδρας ισοπαλία με την Μπαρτσελόνα (09/02/2003, η Μπαρτσελόνα προηγήθηκε 2-0 για να ισοφαρίσει η Μπιλμπάο με τον... παραλίγο παίκτη μας το 2008, Σαντιάγο Εθκέρο και τον Γέστε που έφερε το σκορ στα ίσια στο 54ο λεπτό). Το καλοκαίρι του 2003 αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της Μπιλμπάο ο... Ερνέστο Βαλβέρδε και με τον Γέστε να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο, η Μπιλμπάο θα τερματίσει στην 5η θέση και ο Βάσκος μεσοεπιθετικός θα κάνει την πιο παραγωγική του χρονιά, αγωνιζόμενος συνολικά 31 φορές (30 πρωτάθλημα και 1 κύπελλο), σημειώνοντας 11 γκολ (όλα στο πρωτάθλημα) κάνοντας ρεκόρ καριέρας. Στα θύματα του οι Ρεάλ Θαραγόθα (3 γκολ, 2 στον πρώτο αγώνα και 1 στον δεύτερο), Σεβίλλη, Ντεπορτίβο λα Κορούνια, Μούρθια, Μαγιόρκα, Ρεάλ Σοσιεδάδ, Ρασίνγκ Σανταντέρ και Οσασούνα με highlight την εκπληκτική του εμφάνιση στον θρίαμβο της Μπιλμπάο επί της Ρεάλ Μαδρίτης στο Σαν Μαμές με 4-2. Ο Γέστε άνοιξε το σκορ στο 25ο λεπτό και ήταν κυρίαρχος στα 65 λεπτά που αγωνίστηκε (αντικαταστάθηκε λόγω τραυματισμού). Η επόμενη σεζόν δεν ήταν εξίσου επιτυχημένη για την Ατλέτικ που τερμάτισε 9η, με τον Γέστε πάντως να κάνει νέο ρεκόρ καριέρας, σημειώνοντας συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις 13 γκολ (27 συμμετοχές / 8 γκολ στο πρωτάθλημα, 7 συμμετοχές / 2 γκολ στο κύπελλο και 8 συμμετοχές / 3 γκολ στο κύπελλο UEFA).

Σεζόν 2005-2006, ο Ερνέστο Βαλβέρδε αποχωρεί από την Μπιλμπάο και οι λάθος επιλογές σε προπονητές κοστίζουν στην ομάδα την βύθιση στην μετριότητα. Στη διετία 2005-2007 η Μπιλμπάο άλλαξε 4 προπονητές (Χοσέ Λουίς Μεντιλιμπάρ, Χαβιέ Κλεμέντε, Φέλιξ Σαριουχάρτε και Χοσέ Μανουέλ Εσνάλ) αλλά τερμάτισε στη 12η θέση την πρώτη σεζόν, ενώ κινδύνευσε με υποβιβασμό το 2006-2007. Η έλευση του Χοακίν Καπαρός το καλοκαίρι του 2007 επαναφέρει την ηρεμία, με την Μπιλμπάο να προσπαθεί να χτίσει μια νέα ομάδα και να τερματίζει 11η, ενώ την επόμενη σεζόν, στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου της σεζόν 2008-2009 το όνομα του Φραν Γέστε απασχόλησε το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, αφού προπονητής είχε αναλάβει ο Ερνέστο Βαλβέρδε ο οποίος στο πρόσωπο του Γέστε έβλεπε τον ιδανικό αντικαταστάτη του Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, που βρισκόταν στο τελείωμα της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Κάθε σκέψη για μεταγραφή έμεινε σκέψη φυσικά, καθώς η Μπιλμπάο κοστολογούσε τον παίκτη περί τα 8.000.000 ευρώ, ποσό απαγορευτικό για μεταγραφή η οποία ποτέ δεν προχώρησε.



Ο Γέστε παρέμεινε τελικώς μέχρι και τη σεζόν 2009-2010 στην Μπιλμπάο, όταν και πήρε απόφαση να μην ανανεώσει το συμβόλαιο του και να αναζητήσει άλλον ποδοσφαιρικό προορισμό και μια καλή μεταγραφή. Οι συμμετοχές του και τα γκολ του από το 2005-2006 και μετά : 

2005-06, 38 συμμετοχές (35 πρωτάθλημα, 3 κύπελλο), 5 γκολ (4 πρωτάθλημα, 1 κύπελλο)
2006-07, 40 συμμετοχές (38 πρωτάθλημα, 2 κύπελλο), 6 γκολ (5 πρωτάθλημα, 1 κύπελλο)
2007-08, 28 συμμετοχές (24 πρωτάθλημα,  4 κύπελλο), 3 γκολ (πρωτάθλημα)
2008-09, 32 συμμετοχές (28 πρωτάθλημα, 4 κύπελλο), 3 γκολ (πρωτάθλημα)
2009-10, 22 συμμετοχές (22 πρωτάθλημα, 11 κύπελλο), 2 γκολ (πρωτάθλημα)

Συνολικά ο Γέστε έμεινε 19 χρόνια στην Μπιλμπάο, από τις μικρές ομάδες μέχρι και την ημέρα που αποχώρησε όντας αρχηγός της πρώτης ομάδας. Στα 12 χρόνια του ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και μέλος της πρώτης ομάδας της Μπιλμπάο αγωνίστηκε συνολικά (πρωτάθλημα - κύπελλο - Ευρώπη) σε 315 αγώνες, σημείωσε 52 γκολ και μοίρασε 42 ασίστ, ενώ είδε 64 φορές την κίτρινη κάρτα και 6 φορές την κόκκινη. Έφτασε 2 φορές κοντά σε έναν τίτλο σε συλλογικό επίπεδο, αλλά και τις δύο φορές η ομάδα του δεν τα κατάφερε (τελικός κυπέλλου Ισπανίας 2008-2009 και Super Cup 2009). Το όνομα του ακούστηκε 2η φορά για τον Ολυμπιακό εκείνο το καλοκαίρι, με τον παίκτη να έχει προτάσεις και από την Αγγλία (Σάντερλαντ) και από την Ισπανία (Ντεπορτίβο λα Κορούνια) εκτός του Ολυμπιακού. Τα ρεπορτάζ έδειχναν οτι ενδιαφέρεται, αφού υπήρχε και η παρουσία του Ερνέστο Βαλβέρδε στον πάγκο που επέστρεψε στον Ολυμπιακό, αλλά και του Ινιάκι Ιμπάνιεθ που είναι μάνατζερ και των δύο, αλλά τελικά ο Γέστε προτίμησε να αφήσει την Ευρώπη και να πάει στα... Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για να φορέσει τη φανέλα της Αλ Βασλ, προτιμώντας την πολύ καλή οικονομική πρόταση του σεϊχη Αχμέντ Μπιν Ρασέντ Αλ-Μακτούμ.

Η παρουσία του στην Αλ-Βασλ, χωρίς να είναι ηγετική, ήταν αρκετά καλή αφού ο Βάσκος έγινε ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, σημειώνοντας συνολικά 12 γκολ (10 πρωτάθλημα, 2 κύπελλο) στις 27 συμμετοχές του (21 πρωτάθλημα, 6 κύπελλο). Το highlight του στη σεζόν 2010-2011 ήταν αναμφισβήτητα το γκολ που πέτυχε από τη... σέντρα, όταν η ομάδα του δέχθηκε γκολ στον ημιτελικό του κυπέλλου από την Αλ-Αϊν και ο Γέστε πέτυχε την ισοφάριση 27 δευτερόλεπτα αργότερα, κάνοντας μια λόμπα από τη σέντρα για να κρεμάσει τον τερματοφύλακα και να γράψει το 1-1. Παρά το διετές συμβόλαιο που είχε υπογράψει, δεν κατάφερε να εγκλιματιστεί στις δύσκολες συνθήκες της Αραβικής χώρας και το τελειωτικό χτύπημα ήρθε όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία ο Ντιέγκο Μαραντόνα, ο οποίος ανακοίνωσε στον παίκτη οτι δεν τον υπολογίζει.

Σε αυτό το σημείο επενέβη εκ νέου το ντουέτο Βαλβέρδε - Ιμπάνιεθ, οι οποίοι "έψησαν" τον παίκτη να επιστρέψει στην Ευρώπη για λογαριασμό του Ολυμπιακού, με τον παίκτη φυσικά να είναι ενθουσιασμένος με την προοπτική του Ολυμπιακού στα 32 του χρόνια. Ο Γέστε που υπογράφει για 1+1 χρόνια συμβόλαιο, έχει ύψος 1.84, διαθέτει εξαιρετικό αριστερό πόδι, παρά τη θέση που αγωνίζεται δε διστάζει να μπλεχτεί σε... καβγάδες, αλλά υπάρχουν σαφώς αρκετά ερωτηματικά αφ'ενός για τη φυσική και αγωνιστική του κατάσταση λόγω του χαμηλού επιπέδου του πρωταθλήματος της Σαουδικής Αραβίας, αλλά και κάποιων μικροτραυματισμών που τον ταλαιπώρησαν τα τελευταία χρόνια. Ο Γέστε προορίζεται για τη θέση πίσω από τον επιθετικό, ενώ θα μπορεί να καλύψει και την αριστερή πλευρά σε περίπτωση απουσίας του βασικού αριστερού χαφ. Ο Γέστε θα ήταν μια εξαιρετική περίπτωση μεταγραφής πριν από μερικά χρόνια. Στα 32 του πλέον, με μια χρονιά ερασιτεχνικής προπόνησης και επιπέδου αγώνων, δεν αποτέλεσε το πολυαναμενόμενο και πολυαναφερόμενο "μπαμ", αλλά άλλο ένα λαχείο ανάμεσα στα πολλά που τράβηξε το τεχνικό και διοικητικό τιμ για τη σεζόν 2011-2012. Ο Φραν Γέστε με το που ήρθε στην Ελλάδα, έφυγε ερήμην διοίκησης και προπονητή και πήγε για να εγχειριστεί στο εξωτερικό, αφήνοντας εκτεθειμένη την ομάδα που είχε προβλήματα τραυματισμών. Δεν πρόλαβε να συμπληρώσει καλά καλά ούτε τετράμηνο στον Ολυμπιακό και έμεινε ελεύθερος, για να επιστρέψει τελικά στα Εμιράτα να συνεχίσει την καριέρα του. Στον Ολυμπιακό άφησε μια και μοναδική καλή στιγμή: Την μαγική ασίστ του στον Γιάννη Φετφατζίδη στην νίκη με 0-1 στη Μασσαλία επί της Μαρσέιγ. Δείγμα του οτι κάποτε, ήταν ένας πολύ καλός μέσος...

13 Ιουλ 2011

Thomas Rohrbach (Germany, 1978-1980)

Ο Τόμας Ρόρμπαχ γεννήθηκε στις 04/04/1949 στην πόλη Φούλντα του Έσεν. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην ομάδα παίδων της Μπαντ Χέρσφελντ του Έσεν το 1965, για να μεταπηδήσει έναν χρόνο αργότερα στην Μπορούσια Φούλντα. Στην ομάδα της πόλης που γεννήθηκε αγωνίστηκε μέχρι και το 1968, όταν και υπέγραψε συμβόλαιο με την Γκέτινγεν, που αγωνιζόταν στην Regionalliga. Οι καλές του εμφανίσεις τράβηξαν το ενδιαφέρον της Άϊντραχτ Φρανκφούρτης που τον απέκτησε το καλοκαίρι του 1970.

Ντεμπουτάρισε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος της σεζόν 1970-1971 και αντικαταστάθηκε στο 68ο λεπτό στην εντός έδρας ισοπαλία 0-0 με το Αμβούργο. Στην πρώτη του σεζόν είχε 22 συμμετοχές και 1 γκολ (2η αγωνιστική, Αννόβερο - Άϊντραχτ 1-2 όπου πέτυχε το νικητήριο γκολ στο 76'), για να ακολουθήσει μια "γεμάτη" τετραετία και άλλα 15 γκολ με τη φανέλα της Άϊντραχτ. Το καλοκαίρι του 1975, στα 26 του χρόνια, πήρε την απόφαση να έρθει στην Ελλάδα και το έκανε για λογαριασμό του Εθνικού . Άφησε τη Γερμανία έχοντας γράψει 134 συμμετοχές και 16 γκολ με τη φανέλα της Άϊντραχτ και έχοντας κατακτήσει 2 φορές το κύπελλο Γερμανίας. Έγινε απ'τους αγαπημένους παίκτες του Εθνικού στην τριετία που αγωνίστηκε εκεί, πετυχαίνοντας 8 γκολ στις 55 συμμετοχές του και το καλοκαίρι του 1978 αποκτήθηκε "πακέτο" με τον Κύπριο αμυντικό Σταύρο Παπαδόπουλο από τον Εθνικό Πειραιώς έπειτα από πολυήμερες συζητήσεις στις 27/07/1978, ως μέλος της νέας ομάδας που "έχτιζε" ο τότε προπονητής της ομάδας μας, ο Τόζα Βεσελίνοβιτς.

Στον Ολυμπιακό δεν κατάφερε να δείξει το καλό πρόσωπο που έδειχνε στον συμπολίτη Εθνικό και στην διάρκεια της θητείας του στο Θρύλο έγραψε μόλις 10 συμμετοχές στο πρωτάθλημα και 4 στο κύπελλο, καταφέρνοντας να σκοράρει μόλις μια φορά (21/02/1979, στην ισοπαλία με 2-2 με τον ΠΑΟΚ για την φάση των "16" του κυπέλλου Ελλάδας. Επέστρεψε στη Γερμανία όπου αγωνίστηκε σε κατώτερο επίπεδο, αγωνιζόμενος με τη φανέλα της Ούλμ που έπαιζε στην 2η κατηγορία (28 συμμετοχές / 7 γκολ) για να επιστρέψει στην πρώτη του ομάδα, την Μπαντ Χέρσφελντ όπου και αγωνίστηκε μέχρι το καλοκαίρι του 1985. Μεταπήδησε στην Ράϊν Μάϊν έχοντας πλέον πατήσει τα 36 και έκλεισε την καριέρα του αγωνιζόμενος εκεί μόλις 4 μήνες.

12 Ιουλ 2011

Niels Sørensen (Denmark, 1977-1978)

Ο Νιλς Σόρενσεν γεννήθηκε στις 12/11/1951 στο Φρέντερικσμπεργκ της Δανίας. Σε ηλικία 16 ετών μπήκε στην τοπική ομάδα και δύο χρόνια αργότερα μεταπήδησε στην Κοπεγχάγη, με την οποία το 1971 αγωνίστηκε στην πρώτη κατηγορία της Δανίας. Στην Κοπεγχάγη παρέμεινε για μια τετραετία και το καλοκαίρι του 1975 μεταπήδησε στην Ολλανδική FC Άμστερνταμ, όπου παρέμεινε για ενάμιση χρόνο. Οι καλές του εμφανίσεις τράβηξαν το ενδιαφέρον της Τσβόλε που τον απέκτησε ως δανεικό, αλλά δεν κατόρθωσε να αφήσει το στίγμα του και μπήκε στη λίστα των υπο παραχώρηση παικτών το καλοκαίρι του 1977. Και εκεί εμφανίστηκε ο Ολυμπιακός...

Ο Ολυμπιακός, με τον Τόζα Βεσελίνοβιτς στον πάγκο του προσπαθούσε να ορθοποδήσει μετά την αποχώρηση του Νίκου Γουλανδρή. Οι εποχές της προεδρίας του μεγαλοεφοπλιστή με τα τεράστια ποσά για μεταγραφές είχαν περάσει ανεπιστρεπτί και στον Βεσελίνοβιτς είχε δοθεί η εντολή να κάνει ανανέωση, να φτιάξει νέα ομάδα και να επιλέξει ξένους που δεν θα στοίχιζαν πολύ στον σύλλογο. Ο ένας ήταν ο ΒορειοΙρλανδός Ντέρεκ Σπενς. Ο άλλος, ο Σόρενσεν. Μάλιστα για τον Σόρενσεν είχε ερωτηθεί ο προπονητής της τριετίας των τίτλων επί Γουλανδρή, ο Λάκης Πετρόπουλος, ο οποίος είχε πεί τα καλύτερα για τον Δανό μέσο και έτσι η μεταγραφή έκλεισε και τον Ιούλιο του 1977 ο Νιλς Σόρενσεν υπέγραψε το συμβόλαιο του με τον Ολυμπιακό.

Οι πρώτες του εμφανίσεις ήταν μέτριες. Ο Σόρενσεν πέτυχε το μοναδικό του γκολ με τη φανέλα του Θρύλου την 3η αγωνιστική (02/10/1977) στο νικηφόρο 0-2 επί του Αιγάλεω αλλά υπήρχε προβληματισμός για την παρουσία του. Γύρω στον Νοέμβρη μάλιστα, κάποιοι απ'τη διοίκηση επικοινώνησαν με τον Λάκη Πετρόπουλο που βρισκόταν στο Βέλγιο για να παραπονεθούν για την εισήγηση του, με τον Πετρόπουλο να απαντάει "τα ίδια λέγατε όταν είχε έρθει και ο Περσίδης στον Ολυμπιακό και σε λίγο καιρό κατάπιατε τη γλώσσα σας. Είμαι βέβαιος οτι και ο Σόρενσεν θα σας κάνει να την καταπιείτε".

Και όντως... Από τα μέσα του Δεκέμβρη και μετά, η απόδοση του συνεχώς ανέβαινε και πολύ σύντομα ήταν ο μόνιμος διακριθέντας από πλευράς Ολυμπιακού. Έκανε μια σειρά εκπληκτικών αγώνων με Φωστήρα για το κύπελλο, σε ένα φιλικό με τον Παναθηναϊκό, στο νικηφόρο 2-0 επί της Καβάλας, μετά με τον Πανιώνιο, την ΑΕΚ... Ο Ολυμπιακός τερμάτισε στην 4η θέση εκείνη τη σεζόν, 9 βαθμούς πίσω από την πρωταθλήτρια ΑΕΚ, 2 από τον 2ο ΠΑΟΚ και 1 πίσω απ'τον 3ο Παναθηναϊκό, αλλά εξασφάλισε την έξοδο στο κύπελλο UEFA. Ο Σόρενσεν ολοκλήρωσε τη σεζόν με 26 συμμετοχές και 1 γκολ στο πρωτάθλημα, αλλά δεν παρέμεινε άλλο στην ομάδα καθώς ο Τόζα Βεσελίνοβιτς έκρινε πως η ομάδα χρειαζόταν καλύτερους ξένους από τους Σπενς και Σόρενσεν (και τελικά τους αντικατέστησε με "μια απ'τα ίδια" ουσιαστικά, παίρνοντας τους Ρόρμπαχ από τον Εθνικό και τον Περόνε ελεύθερο από την Νασιονάλ Μοντεβιδέο) και έτσι τόσο ο ΒορειοΙρλανδός επιθετικός όσο και ο Δανός μέσος αποχαιρέτησαν το μεγάλο λιμάνι.

Στη συνέχεια της καριέρας του βρέθηκε για μια διετία στην Αυστρία για λογαριασμό της Γκράτσερ, από εκεί άλλη μια διετία στο Βέλγιο όπου αγωνίστηκε με τη φανέλα της Λιρς για να επιστρέψει τελικά στα πάτρια εδάφη το 1982 και να ενταχθεί στην ομάδα που τον ανέδειξε, την Κοπεγχάγη, στην οποία παρέμεινε για έναν χρόνο. Έπαιξε άλλη μια σεζόν με τα χρώματα της ΗΙΚ και το καλοκαίρι του 1984 τερμάτισε την ποδοσφαιρική του καριέρα. Ο Νιλς Σόρενσεν είχε 9 διεθνείς συμμετοχές με την εθνική Δανίας, για λογαριασμό της οποίας πέτυχε ένα γκολ.

11 Ιουλ 2011

Alberto José Poletti (Argentina, 1972-1973)

Ο Αλμπέρτο Χοσέ Πολέτι γεννήθηκε στις 20/07/1946 στο Μπουένος Άϊρες της Αργεντινής. Από μικρή ηλικία εντάχθηκε στις μικρές ομάδες της Εστουδιάντες και το 1964 προωθήθηκε στην ανδρική ομάδα. Δεν άργησε να καθιερωθεί στην βασική ενδεκάδα της Εστουδιάντες. Κατέκτησε το πρωτάθλημα Αργεντινής του 1967, το διηπειρωτικό κύπελλο του 1968 (με αντίπαλο τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ), το Κόπα Λιμπερταδόρες το 1968 και το 1969 καθώς και το παναμερικανικό κύπελλο του 1969. Οι εμφανίσεις του τον οδήγησαν στην εθνική Αργεντινής και όλα έδειχναν οτι ο Αργεντινός γκολκίπερ είχε λαμπρό ποδοσφαιρικό μέλλον.

Όμως, ο αγώνας για το διηπειρωτικό κύπελλο του 1969 με αντίπαλο την Μίλαν είχε άσχημη κατάληξη για τον ίδιο, καθώς στον συγκεκριμένο αγώνα έγιναν επεισόδια μεταξύ των παικτών της Εστουδιάντες και της Μίλαν με αποτέλεσμα - έπειτα από εντολή του ίδιου του προέδρου της Αργεντινής, Χουάν Κάρλος Ονγκανία - να συλληφθεί όλη η ομάδα της Εστουδιάντες! Ο Πολέτι μαζί με τους συμπαίκτες του Ραούλ Αγκίρε Σουάρες και Ραούλ Μαδέρο κατέληξαν στη φυλακή και τιμωρήθηκαν με ισόβιο αποκλεισμό. Μετά την αποφυλάκιση του παρέμενε στην Εστουδιάντες μεν, αλλά ήταν ανενεργός λόγω της τιμωρίας που του είχε επιβληθεί, ώσπου στα τέλη του 1970 του δόθηκε χάρη και μπόρεσε να αγωνιστεί ξανά. Όχι όμως για λογαριασμό της Εστουδιάντες που τον αποδέσμευσε, με αποτέλεσμα ο Πολέτι να υπογράψει στην Ατλέτικο Ουρακάν. Αγωνίστηκε σε λίγα παιχνίδια καθώς η αγωνιστική απραξία (και όχι μόνο, όπως θα αποδειχθεί αργότερα) αποτέλεσε τροχοπέδη στην προσπάθεια να πάρει φανέλα βασικού, με αποτέλεσμα να καταλήξει να προπονείται κάποια στιγμή προς το τέλος του 1971 μόνος του στη... Νέα Υόρκη.

Και τότε, τον Απρίλιο του 1972, έρχεται η πρόταση του Ολυμπιακού... Του Ολυμπιακού του Γουλανδρή, που έψαχνε εναγωνίως έναν καλό τερματοφύλακα για να χτιστεί γύρω του η άμυνα της ομάδας του Γουλανδρή. Ο "ιπτάμενος γκολκίπερ" - όπως τον αποκαλούσαν οι εφημερίδες λόγω της ελαστικότητας του τις καλές εποχές της Εστουδιάντες - δέχεται να έρθει στην Ελλάδα και στήνεται ένα μεγάλο πανηγύρι για τη "μεγάλη μεταγραφή που έκλεισε". Το κόστος της μεταγραφής έφτανε το τεράστιο για την εποχή ποσόν των 1.700.000 και την Τρίτη, 03/04/1972 που ο Πολέτι πάτησε Ελλάδα, στο αεροδρόμιο βρέθηκε πλήθος κόσμου αλλά και σύσσωμο το Δ.Σ. του Ολυμπιακού για να τον υποδεχτεί. Ο παίκτης δήλωσε συγκινημένος και υπερήφανος που θα αγωνιζόταν για τον Ολυμπιακό, τον οποίο δήλωσε οτι ήξερε λόγω της μεγάλης νίκης επί της Σάντος που "είχε προκαλέσει πάταγο στη Λατινική Αμερική" και την ίδια ημέρα πήγε και για την πρώτη του προπόνηση, παρουσία του τύπου. Ο Πολέτι, στο πνεύμα των ημερών τότε, ήρθε σαν "ομογενής" από την Αργεντινή.

Ο Πολέτι πάτησε πρώτη φορά γήπεδο στις 12/04/1972, σε φιλικό αγώνα που κλείστηκε με την Σκωτσέζικη Αμπερντίν. Ο αγώνας έληξε 2-2 με τον Πολέτι να πραγματοποιεί ορισμένες καλές επεμβάσεις και τους Σκωτσέζους να χάνουν αρκετές ευκαιρίες. Ο τότε προπονητής της ομάδας, ο Άλαν Άσμαν, από τις πρώτες ημέρες έδειχνε λίγο επιφυλακτικός αλλά λίγο ο ενθουσιασμός του Γουλανδρή, λίγο το πανηγυρικό κλίμα που είχε περάσει ο τύπος στον κόσμο, μετρίασαν τον προβληματισμό του. Ακολούθησε κι άλλος αγώνας, το νικηφόρο 4-2 επί της Ανόρθωσης για το "Κύπελλο Μεγάλης Ελλάδος", στον οποίο ο Πολέτι δέχθηκε δύο γκολ στα οποία έφερε ακέραια ευθύνη. Τόσο ο τύπος όσο και ο κόσμος ήταν επιεικής, καθώς έκριναν οτι ο Αργεντινός τερματοφύλακας χρειαζόταν χρόνο για να βρεί ξανά τα πατήματα του και την ελαστικότητα του, μετά από σχεδόν ενός έτους αγωνιστική απραξία.

Η προετοιμασία για τη νέα σεζόν ξεκίνησε και άρχισαν τα φιλικά... Ο Ολυμπιακός στις 13/06/1972 αντιμετώπισε την Κορίνθιανς, έχοντας στην 11άδα του ως "guest star" τον άσο της Γουέστ Χαμ, Μπόμπι Μουρ. Οι Βραζιλιάνοι κερδίζουν άνετα με 0-2 με τον Πολέτι να έχει καλή εμφάνιση σε γενικές γραμμές, αλλά να αρχίζουν οι πρώτοι ψίθυροι για κάποιες καθυστερημένες αντιδράσεις του. Ακολούθησε το φιλικό με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα στις 16/06/1972 με τον Ολυμπιακό να χάνει με 1-0 και τον Πολέτι να συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, για να ακολουθήσει μια σειρά φιλικών με αποκορύφωμα το 2-2 με την Λιντς στις 07/08/1972 και το 1-3 με τη Ρεάλ στα οποία ο Πολέτι προβληματίζει έντονα με την απόδοση του, καθώς αντί να βρίσκει τη φόρμα του δείχνει να είναι ολοένα και πιο διστακτικός και αναποτελεσματικός. Ο Άλαν Άσμαν, αποχωρώντας, είχε ενημερώσει τη διοίκηση οτι ο Πολέτι έχει πρόβλημα στο ένα του πόδι και ο νέος προπονητής, Λάκης Πετρόπουλος, διαπιστώνει το ίδιο μετά τα δύο προαναφερόμενα φιλικά. Μετά από αρκετές προπονήσεις, ο Πετρόπουλος ζητάει απ'τον Γουλανδρή να του βρεί επειγόντως τερματοφύλακα καθώς οι μικροτραυματισμοί του Πολέτι και η παρουσία του γενικά δεν ενέπνεε καμμιά εμπιστοσύνη και έτσι αποκτήθηκε ο Παναγιώτης Κελεσίδης από τον Πανσερραϊκό, που έμελλε να γράψει τη δική του ιστορία κάτω απ'τα ερυθρόλευκα γκολπόστ. Σε συνέντευξη του στις 28/11/1972, ο πρώην προπονητής του Ολυμπιακού, Άλαν Άσμαν, ομολογεί το προφανές : "Κανείς δεν μαε είχε πεί τίποτα για μηνίσκο ή για κάποια άλλη πάθηση. Με την πρώτη όμως προπόνηση κατάλαβα οτι κάτι δεν πήγαινε καλά στο ένα του πόδι. Ο Πολέτι δούλευε μόνο το ένα του πόδι, ενώ στο άλλο έδειχνε μεγάλη ευαισθησία. Με τέτοιες προϋποθέσεις δεν μπορούσε να παίξει σοβαρό ποδόσφαιρο. Χρειαζόταν εγχείρηση".

Έχει φτάσει Ιανουάριος του 1973, ο Πολέτι δεν έχει παίξει ακόμη ούτε ένα επίσημο παιχνίδι και σε μια προπόνηση ο Λάκης Πετρόπουλος εκνευρίζεται μαζί του επειδή δεν εκτελούσε σωστά τις ασκήσεις και τον διώχνει απ'την προπόνηση, για να ακολουθήσει επεισόδιο μεταξύ Πετρόπουλου και Πολέτι. Το θέμα φτάνει στη διοίκηση και εκεί ανακαλύπτεται πως ο Πολέτι έχει εγχειριστεί ξανά στο πόδι καθώς είχε έναν σοβαρό τραυματισμό που δεν του επέτρεπε να αγωνίζεται όπως θα ήθελε. Με εντολή Γουλανδρή ο Πολέτι ταξιδεύει στην Αγγλία για να εγχειριστεί από τον Αυστριακό ορθοπεδικό, Σούγκερτ. Η επέμβαση είναι επιτυχής αλλά η μετεγχειρητική περίοδος μακρά και η διάθεση του Πολέτι μετά την 2η εγχείρηση για να μπεί γερά στις προπονήσεις, μηδαμινή.

Όπως ήταν αναμενόμενο, το συμβόλαιο του με τον Ολυμπιακό λύθηκε και ο παίκτης έμεινε ελεύθερος να επιστρέψει στην πατρίδα του. Στις 13/06/1973 ο Πολέτι πριν αναχωρήσει για την Αργεντινή, παραχώρησε μια συνέντευξη στην οποία όταν τον ρώτησαν με τι θα ασχοληθεί επιστρέφοντας, είπε αφοπλιστικά : "Δεν θα κάνω τίποτα. Δεν με απασχολεί επαγγελματικό ή οικονομικό πρόβλημα. Έχω τρία σπίτια. Νοικιάζω το ένα και εισπράττω ενοίκια. Έχω ένα κομμάτι γη, θα επιληφθώ της καλλιέργειας του. Δεν έχω προβλήματα. Θα ασχοληθώ βέβαια με το ποδόσφαιρο, για την ώρα όμως θα αναπαυθώ. Αν βρω μια ομάδα στην οποία να προσφέρω τεχνικές υπηρεσίες, ως βοηθός, θα εργασθώ, όπως τόσοι πολλοί βετεράνοι κάνουν, Όμως δικαίωμα φοιτήσεως σε σχολή προπονητών δεν έχω τώρα. Θα πρέπει να συμπληρώσω τα 30 χρόνια", ενώ παραδέχθηκε πως είχε τραυματιστεί όσο έπαιζε στην Αργεντινή σε ένα ματς με τη Λανούς.

Ο Αλμπέρτο Πολέτι εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 27 ετών λόγω του προβλήματος στο πόδι του. Θα έπρεπε να είχε τερματίσει την καριέρα του από την προηγούμενη σεζόν, όμως κάποιοι εκμεταλλευόμενοι την Λατινο-μανία της εποχής, φόρτωσαν στον Ολυμπιακό τον σακατεμένο Πολέτι και μάλιστα έναντι ενός ποσού που άγγιζε τα 1.700.000 δραχμές. Στην ίδια συνέντευξη, ο Πολέτι είπε πως ο ίδιος υπέγραψε έναντι 5.000 δολαρίων ενώ η ομάδα του εισέπραξε 18.000 δολάρια. Στην αναλογία της εποχής, 150.000 και 540.000 δραχμές αντίστοιχα. Μέχρι το 1.700.000 λείπει ένα ολόκληρο εκατομμύριο δραχμές, το οποίο διάφοροι καλοθελητές προφανώς, έπιναν στην υγειά του "κορόϊδου", του συγχωρεμένου Νίκου Γουλανδρή που βρέθηκε κι αυτός ανάμεσα σε μια αυλή περιστοιχισμένη από αρπακτικά και... ύαινες. Το εκατομμύριο στην τσέπη των αετονύχηδων λοιπόν και το ανταποδοτικό όφελος, ένας παίκτης που έπαιξε μόνο σε φιλικά και επέστρεψε στην πατρίδα του για να ασχοληθεί με την... καλλιέργεια γης.

10 Ιουλ 2011

Thomas Hlongwane (South Africa, 1987-1988)


Το καλοκαίρι του 1987 βρίσκει τον Ολυμπιακό πρωταθλητή μεν, αλλά να μην ξέρει τι τον περιμένει για την προσεχή δεκαετία (η αυγή των "πέτρινων" χρόνων) δε. Ο τότε προπονητής, Αλκέτας Παναγούλιας, όντας στην αναζήτηση ξένου επιθετικού δηλώνει πως στρέφει αλλού το βλέμμα του απ'τα "βαριά, κουρασμένα κορμιά της Ευρώπης" και ψάχνει για παίκτες στην Αφρικανική ήπειρο, καθώς όπως είπε μπορεί να είναι άγνωστοι, είναι όμως δυνατοί και μπορούν να παίξουν στην ομάδα. Το αποτέλεσμα της αναζήτησης του, έφερε στου Ρέντη τον ΝοτιοΑφρικανό Τόμας Χλοουάνε. Τα χαρτιά του Χλοουάνε έλεγαν πως γεννήθηκε στις 11/11/1962 στο Χάμανσκράαλ, είχε ύψος 1,79 και βάρος 75 κιλά. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο σε ηλικία 7 ετών ξεκινώντας στην ομάδα του πατέρα του (στους ερασιτέχνες της Πρετόρια) και μετά προωθήθηκε στους επαγγελματίες.
Στα 14 του χρόνια πήρε μεταγραφή για την επαγγελματική Αμάντια και στα 19 του μεταγράφηκε στην Μορόκα Σουόλοους για το ποσό ρεκόρ των R22.000, ποσό που θεωρείτο υπέρογκο για την εποχή. Ο Χλοουάνε αποτελούσε βασικότατο στέλεχος της ομάδας και στην πορεία έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας με 73 γκολ, ενώ ήταν και αρχηγός της εθνικής ομάδας της Νοτίου Αφρικής. Τρεις φορές κέρδισε τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην πατρίδα του (1980 - 31 γκολ, 1983 - 29 γκολ, 1986 - 29 γκολ) με τις ετήσιες απολαβές του στο Γιοχάνεσμπουργκ να φτάνουν στα 3.000.000 δρχ. Ο Χλοουάνε φερόταν ως στόχος της Σπόρτιγκ Λισσαβόνας, η οποία μάλιστα του απέστειλε εισιτήρια για να πάει να δοκιμαστεί στην Πορτογαλία, αλλά ο Μάριο Τουάνι του μίλησε με θερμά λόγια για την Ελλάδα (ο Τουάνι είχε διατελέσει προπονητής στον Εθνικό, τη Δόξα Δράμας και τον Φωστήρα) και τον έπεισε να έρθει στην Ελλάδα για να δοκιμαστεί απ'τον Ολυμπιακό. Οι αναφορές μιλούσαν για έναν σπουδαίο κυνηγό, με φονικά τελειώματα, εκρηκτικό τρέξιμο και καταπληκτική τεχνική κατάρτιση, όπου αν δεν υπήρχε ο αποκλεισμός της Νοτίου Αφρικής στις δύσκολες εποχές των '80s από τη FIFA, σίγουρα θα έπαιζε σε κάποιον μεγάλο σύλλογο του εξωτερικού.

Ο Χλοουάνε είχε δείξει καλά δείγματα στις προπονήσεις, ενώ αγωνίστηκε και σε ένα φιλικό με τον Αστέρα Ζωγράφου (13-0 το τελικό σκορ), στο οποίο πέτυχε και ένα γκολ. Στις πρώτες του δηλώσεις, ο Χλοουάνε είπε : "Είχα μιλήσει με Έλληνες στο Γιοχάνεσμπουργκ με τους οποίους συνδέομαι. Διαπίστωσα ότι είναι καλοί χαρακτήρες και με έπεισαν να έλθω στην Ελλάδα. Οι πρώτες μου εντυπώσεις από τον Ολυμπιακό ήταν πολύ καλές. Πιστεύω ότι τις επόμενες μέρες θα πάω ακόμη καλύτερα. Το πρωτάθλημα στη Νότιο Αφρική αυτή την εποχή βρίσκεται στο φόρτε του ενώ επικρατούν οι ίδιες κλιματολογικές συνθήκες τώρα με τη χώρα σας". Ο Αλκέτας Παναγούλιας απ'την πλευρά του είπε πως ο παίκτης έδειξε καλά στοιχεία, θα επιστρέψει στη χώρα του και θα τον φωνάξουν για ένα τελικό τεστ με ισχυρότερο αντίπαλο. Ο Τόμας Χλοουάνε θα στοίχιζε στον Ολυμπιακό 3.000.000 δρχ., εκ των οποίων 1.200.000 θα έπαιρνε ο ίδιος και τα υπόλοιπα ο μάνατζερ του διότι ο παίκτης ανήκε σε ομοσπονδία εκτός FIFA. Τελικώς ο Ολυμπιακός ουδέποτε ειδοποίησε τον Χλοουάνε να επιστρέψει, αλλά ο Νοτιοαφρικανός δεν έμεινε άπραγος : Πήγε να δοκιμαστεί στην Πορτογαλία, όπου κατάφερε να πείσει για τις ικανότητες του τους ιθύνοντες της Πόρτο (πρωταθλήτριας Ευρώπης τότε) και υπέγραψε συμβόλαιο έπειτα από εισήγηση του Τόμισλαβ Ίβιτς (που είχε εκδιωχθεί μερικά χρόνια πριν ως αποτυχημένος από τον Παναθηναϊκό). Στην Πόρτο πάντως δεν έπιασε και σύντομα επέστρεψε στην χώρα του. Στη χώρα μας εμφανίστηκε ξανά στις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν μαζί με τον Μοσιμάνε Πίτσο ήταν τα μεταγραφικά αποκτήματα του νεοφώτιστου Ιωνικού Νικαίας. Ο Νοτιοαφρικανός απέτυχε να εντυπωσιάσει και επέστρεψε για μόνιμη εγκατάσταση στην Νότια Αφρική...

Ο Τόμας Χλοουάνε απεβίωσε τον Οκτώβρη του 2006 μετά από σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα. Στα τέλη της δεκαετίας του '90 είχε μάθει πως πάσχει από λευχαιμία - λίγο πριν τον θάνατο του εργαζόταν ως προπονητής στις ομάδες υποδομών της ομάδας στην οποία δοξάστηκε ως παίκτης, της Μορόκα. Όσο για τον Ολυμπιακό, εκείνο το καλοκαίρι; Ο Παναγούλιας δεν βρήκε "τίποτα καλό" στην Αφρική, δεν ασχολήθηκε με τα "βαριά κορμιά της Ευρώπης" και πήγε και πήρε τον τελειωμένο Χόκαν Σάντμπεργκ που έμεινε ελεύθερος από την ΑΕΚ, για να αντικαταστήσει τον Νίκο Αναστόπουλο που πήγε στην Αβελίνο. Η ομάδα έγινε περιοδεύων θίασος πηγαίνοντας για προετοιμασία στις Η.Π.Α. και η συνέχεια είναι γνωστή : Τα πέτρινα χρόνια μόλις ξεκινούσαν...

7 Ιουλ 2011

Απαξιώνουν το προϊόν που τους έκανε ανθρώπους...



Τη δεκαετία του '50, ένας άνθρωπος που ήθελε να δεί την ομάδα του είτε γιατί την αγαπούσε είτε γιατί το έβλεπε σαν διασκέδαση, πλήρωνε το εισιτήριο του και πήγαινε στο γήπεδο. Τη δεκαετία του '60, επίσης το ίδιο. Τη δεκαετία του '70 εξακολουθούσε να πληρώνει το (πιο ακριβό) εισιτήριο για να βλέπει τον Τριαντάφυλλο, τον Κούδα, τον Δομάζο. Τη δεκαετία του '80, την εποχή που "τελείωσε ο ρομαντισμός" κατά τους... ηθικολόγους, στα πρώτα 5-6 χρόνια, το νεόδμητο ΟΑΚΑ είχε σε κάθε αγώνα πάνω από 50.000 εισιτήρια. Τη δεκαετία του '90, επίσης... Μέχρι και στις ημέρες μας, ισχύει ο ίδιος κανόνας : Όποιος θέλει να δεί ποδόσφαιρο, να δεί την ομάδα του, είτε ο αγώνας είναι Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός είτε Ασπίδα Ξάνθης - Πανθυρεατικός, πληρώνει το εισιτήριο του και πηγαίνει στο γήπεδο.

1 Ιουλ 2011

Σήφης Δασκαλάκης (2011-2012)


Ο  Σήφης Δασκαλάκης γεννήθηκε στις 07/08/1982 στο Ηράκλειο Κρήτης. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο παίζοντας στον ΟΦΗ '94, μια ομάδα που αποτελείται από ερασιτέχνες παίκτες που ανήκουν στον ΟΦΗ. Το καλοκαίρι του 2001 υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο με την ομάδα του ΟΦΗ και αποτέλεσε τον 4ο γκολκίπερ της ομάδας πίσω από τους Κώστα Χανιωτάκη, Αριάν Μπεκιάι και Παναγιώτη Λογαρά και ολοκλήρωσε τη σεζόν 2001-2002 χωρίς συμμετοχές. Το καλοκαίρι του 2002 ο Παναγιώτης Λογαράς έφυγε απ'τον ΟΦΗ και ο Δασκαλάκης έγινε η 3η επιλογή, με την 4η επιλογή να είναι ο Μιχάλης Σηφάκης (που πέρασε απ'τον Ολυμπιακό τη σεζόν 2007-2008 ως δανεικός) που προωθήθηκε απ'τους Ερασιτέχνες.