1 Ιαν 2008

Vicente Estavillo (Uruguay, 1981-1983)


Ο Βιθέντε Εσταβίγιο γεννήθηκε στην πόλη Μέλο της Ουρουγουάης το 1956. Ξεκίνησε την καριέρα του απ'τα τμήματα υποδομής της Πενιαρόλ και σε ηλικία 19 χρονών υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με την Πενιαρόλ. Στην Πενιαρόλ αγωνίστηκε μια τριετία (1975-1978) οπότε και μεταπήδησε στην Μοντεβίδεο Γουόντερερς. Στο σύλλογο του Μοντεβίδεο έμεινε άλλη μια τριετία, όταν ήρθε η κρούση του Σταύρου Νταϊφά που τον καλούσε να κατέβει στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Ο Εσταβίγιο ζητάει τη γνώμη του Μίλτον Βιέρα, που'χε αγωνιστεί στον Ολυμπιακό και αργότερα στην ΑΕΚ και ο δεύτερος του συστήνει τον Ολυμπιακό ως "ιδανικό προορισμό". Έτσι, ο Εσταβίγιο μπαίνει στο αεροπλάνο και κατεβαίνει στον Πειραιά...

Λίγο μετά την άφιξη του στην Ελλάδα, θα συμμετάσχει σε φιλικό αγώνα εναντίον της Παναχαϊκής. Ο Ουρουγουανός μέσος θα πετύχει ένα γκολ, παραλίγο να πετύχει δεύτερο (αλλά το δοκάρι του χάλασε τα σχέδια) και η απόδοση του ήταν "χάρμα ιδέσθαι". Ο κόσμος της ομάδας - αλλά και ο Νταϊφάς - ενθουσιάζονται και ο Εσταβίγιο θα ντυθεί τελικά στα ερυθρόλευκα.

Το πρώτο του γκολ με τη φανέλα του Ολυμπιακού το πέτυχε στις 10/01/1982, στα πλαίσια της 15ης αγωνιστικής, όπου ήταν και το νικητήριο επί του ΟΦΗ στο στάδιο Καραϊσκάκη (1-0). Χωρίς να κάνει εντυπωσιακά πράγματα, είχε επιτυχημένη παρουσία στη μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού. Στον Ολυμπιακό ήρθε σαν επιτελικός μέσος, αλλά περισσότερο ήταν "οχτάρι". Χωρίς να είναι το κάτι εξαιρετικό, βοηθούσε ώστε ο Ολυμπιακός να έχει μια συμπαγή μεσαία γραμμή.

Το δεύτερο του γκολ με την ερυθρόλευκη φανέλα το πέτυχε στις 21/02/1982, την 21η αγωνιστική και ήταν και πάλι το νικητήριο του Ολυμπιακού επί του Ηρακλή (1-0). Ο Εσταβίγιο πέτυχε άλλο ένα γκολ στην πρώτη του χρονιά, αλλά ήταν κυριολεκτικά "το τρίτο και φαρμακερό" : Στις 29/06/1982, στον αγώνα μπαράζ με τον Παναθηναϊκό, ο Ουρουγουανός μέσος άνοιξε το σκορ στο 6ο μόλις λεπτό ανοίγοντας το δρόμο για την κατάκτηση του τίτλου. Ο Αναστόπουλος στο 69' διπλασίασε τα τέρματα του Ολυμπιακού και απλά ο Ζιάκος στο 82' μείωσε σε 2-1 που έμελλε να είναι και το τελικό σκορ. Στην πρώτη του σεζόν λοιπόν, ο Εσταβίγιο θα στεφθεί πρωταθλητής, έχοντας πετύχει τρία - αλλά καθοριστικότατα - γκολ.

Η επόμενη σεζόν ξεκίνησε με τον Εσταβίγιο να βρίσκεται σε καλή κατάσταση και τον Ολυμπιακό να προελαύνει. Στις 21/11/1982 για την 6η αγωνιστική, ο Εσταβίγιο θα κάνει σεφτέ στα γκολ για τη νέα σεζόν, ανοίγοντας το σκορ στο "εκτός έδρας" 3-1 επί του Εθνικού στο στάδιο Καραϊσκάκη. Σχεδόν δύο μήνες αργότερα, στις 03/01/1983, ο Ολυμπιακός θα "κεράσει" και πάλι τον καλό του πελάτη, Παναθηναϊκό με 2-1 για τη 12η αγωνιστική, με δύο γκολ του Νίκου Αναστόπουλου (τελικό σκορ 2-1, είχε ισοφαρίσει προσωρινά ο Μαυρίδης). Ο Εσταβίγιο όμως έπαθε ρήξη έσω πλάγιου συνδέσμου και οδηγήθηκε στο κρεβάτι του πόνου για εγχείρηση. Η αποθεραπεία του φάνταζε ατέλειωτη και ο Εσταβίγιο έπρεπε να περιμένει μέχρι το Μάϊο του 1983 για να ξαναφορέσει τη φανέλα του βασικού. Στις 22/05/1983 επανεμφανίστηκε στην 11άδα του Θρύλου για την 29η αγωνιστική, ενάντια στον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ο Εσταβίγιο πήρε την εκδίκηση του για τον τραυματισμό του στον πρώτο γύρο, αφού με δικό του γκολ στο 13ο λεπτό ο Ολυμπιακός έφυγε νικητής με 1-0. Στο τέλος της περιόδου και επηρεασμένος απ'τον πρόσφατο τραυματισμό του, ο Σταύρος Νταϊφάς προτίμησε να μην ανανεώσει το συμβόλαιο του Ουρουγουανού, ο οποίος έφυγε και πάλι πρωταθλητής και με θετική παρουσία τη διετία 1981-1983 στην ομάδα.

Επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν ο Π.Α.Σ. Γιάννινα, στον οποίο αγωνίσθηκε μόλις έξι μήνες,έχοντας 11 συμμετοχές και ένα γκολ. Φεύγοντας απ'την Ελλάδα βρέθηκε στις Η.Π.Α., όπου και εντάχθηκε στο δυναμικό μιας ομάδας που είχε... Ελληνικές ρίζες : Την "Κρήτη Νέας Υόρκης". Επέστρεψε στην Ουρουγουάη όπου αγωνίστηκε χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία στη Νασιονάλ του Μοντεβίδεο και απ'την Ουρουγουάη βρέθηκε στην... Αυστραλία. Έπαιξε για τρείς μήνες σε μια ομάδα της Ουρουγουανικής κοινότητας στο Σίδνεϊ και στη συνέχεια βρήκε διετές συμβόλαιο στην Ολίμπικ Σίδνεϊ, όπου και τερμάτισε την καριέρα του.


Δεν υπάρχουν σχόλια: